- mütrüb
- ə. 1) çalğıçı, sazəndə, çalan; 2) oynayan, rəqqas; 3) yüngül, yerini bilməyən adam
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mütrüb
Look at other dictionaries:
mütrüb — is. <ər. mütrib> 1. Keçmişdə musiqinin müşayiəti ilə toylarda rəqs edən oğlan (bəzən qız). . . Qorxurdum ki, özlərinə bir qəpik də saxlamayalar ki, mütrüb zad oynadanda şabaş verələr. C. M.. Dəfçalan, zurnaçı, balabançı, mütrüb də manqalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balabançalan — is. Balaban çalan, tütək çalan. Aşıq Cəfər əlində saz, balabançı ilə çuxalarını çıxarıb durdular ayağa. Ə. H.. Dəfçalan, zurnaçı, balabançı, mütrüb də manqalın başında oturardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balabançı — is. Balaban çalan, tütək çalan. Aşıq Cəfər əlində saz, balabançı ilə çuxalarını çıxarıb durdular ayağa. Ə. H.. Dəfçalan, zurnaçı, balabançı, mütrüb də manqalın başında oturardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəngi — is. 1. Dəf çalıb oxuyan və göbək atmaq kimi rəqslər oynayan rəqqasə (başlıca qaraçı qızlardan olur). <Şəhrəbanu xanım:> <Hatəmxan ağa> israğagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazırdı ki, Şamaxı çəngilərinin vədəsini alsın, toya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diringə — is. 1. Bax diringi. Arabir diringə (oyun havası) çalanda mütrüb oynamağa başlardı. H. S.. <Nazlı> elə bil, çalğısız, diringəsiz də olsa, bu dəqiqə hökmən oynamaq istəyirdi. Ə. Ə.. 2. Uşaqları, ilk ayaq açarkən yeriməyə alışdıran arabacıq;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütrüblük — is. Özünü mütrübə oxşatma, oyun çıxartma; yüngüllük, oyunbazlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rövnəq — is. <ər.> klas. Parlaqlıq, gözəllik, zinət; lətafət, təravət; işıq. Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin. M. P. V.. Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə? M. R.. Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xalabacı — is. mus. Azərbaycan oyun havalarından birinin adı. Bir qədər çalıboxuyandan sonra mütrüb kəmərçin <qadın tumanı> geyib, başına bir kəlağayı salıb xalabacı oynardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
